Oswoić niepełnosprawność – warsztaty
Prowadzimy warsztaty edukacyjne o niepełnosprawnościach. Edukujemy w naturalny i przyjazny sposób, pokazujemy już najmłodszym codzienność osób z niepełnosprawnością, po to, aby spotkanie na żywo, wspólna zabawa, ale też wsparcie były czymś całkowicie dla nich naturalnym.
Tematy wynikające z naszej różnorodności, takie jak np. niepełnosprawność to nadal dla dzieci sprawy trudne, nieoswojone, często pomijane i stanowiące dla nich swoiste tabu. Zmiana postrzegania osób z niepełnosprawnościami u dzieci w pełni sprawnych pozwoli dzieciom ze szczególnymi potrzebami czuć się na równi, dziecko wychodząc ze szkoły.
Pokazujemy już najmłodszym codzienność osób z niepełnosprawnością, po to, aby spotkanie na żywo, wspólna zabawa, ale też wsparcie były czymś całkowicie dla nich naturalnym. Dzięki temu dzieci rozumieją niepełnosprawność, która nie jest dla nich obca czy “odpychająca”. Osoby z niepełnosprawnością są wśród nas, jednocześnie nie każde dziecko ma okazję zapoznać się z taką osobą, dlatego jesteśmy i inspirujemy – takie jest nasze hasło! Przekazujemy, że ograniczenia nie istnieją, a to co powstrzymuje przed realizacją własnych marzeń to przede wszystkim bariery tkwiące w naszych głowach lub nie wiedza. Poprzez warsztaty wzmacniamy takie wartości jak szacunek, wrażliwość i empatia względem osób z niepełnosprawnością. Pomagamy dzieci poznać również odpowiedzi na pytania, na które dorośli nie zawsze wiedzą, jak odpowiedzieć.
W jaki sposób prowadzimy spotkania?
– wyjaśniamy różnice pomiędzy niepełnosprawnościami – uczestnicy zdobywają wiedzę, że każdy może mieć inne, szczególne potrzeby
– opowiadamy własne historie (sport, marzenia, rodzina), by wzmocnić proces integracji społecznej oraz, że realizujemy się w życiu na swój sposób
– uczymy komunikacji, jak zwracać się do osoby z niepełnosprawnością, jak mówić by nie krzywdzić tylko wspierać (savoir-vivre)
– wykorzystujemy rekwizyty i angażujemy dzieci, by mogły “poczuć” jak to jest mieć szczególe potrzeby (dzieci siadają na wózek; mają zasłonięte oczy i poznają kształty oraz zapachy; mają wyciszone dźwięki; wykonują czynność np. jedną ręką in.), dzięki temu dzieci rozwijają swój poziom empatii i zaspokajają ciekawość
– opowiadamy o elementach dostosowania przestrzeni architektonicznej, z której korzystają osoby z niepełnosprawnością, aby rozumiały różnorodne potrzeby
– opowiadamy o znakach informacyjnych dotyczących osób z niepełnosprawnościami oraz znaki drogowe, jak je czytać i dlaczego należy je przestrzegać.